Katarzyna Zanim wy?l? wiadomo??, czytam j? kilka razy. Zastanawiam si?, rozwa?am: “ok” czy “okay”? Z kropk? czy bez? Zanim nadam przesy?k?, pisz? adres na kilku kartkach, którymi potem oklejam paczk? z ka?dej strony. Na wypadek, gdyby na której? wysz?o to niewyra?nie. Na wypadek, gdyby kto? spojrza? tylko na jeden bok. Gdy z?o?? w urz?dzie jaki? papier, sp?dzam potem ca?y dzie?, wyobra?aj?c sobie, jak zaraz po moim wyj?ciu, kartka z podpisami spad?a pod biurko. I ju? nikt jej nigdy nie znajdzie.
S?ucham w kó?ko tych samych piosenek. Na mojej playli?cie “Ulubione utwory 2019” w Spotify jest pi?? tytu?ów*. Odnawiam subskrypcje w Netflix i HBO, bo tam s? wszystkie seriale, które znam na pami?? i tylko te seriale mam ochot? ogl?da?. Dziadek Zbyszek (ten sam, który wpoi? mi zasad? “jedna rzecz dzienne”) nie zaczyna czyta? ksi??ki, dopóki nie sprawdzi, ?e historia ko?czy si? dobrze. Z psami na spacer chodz? sta?? ?cie?k?. Zawsze troszeczk?, odrobin? si? boj?, gdy zmienia si? pora roku.
Wkurza mnie to, ?e na zdj?ciach sprzed roku mam w??sz? twarz. Nie lubi? tego, ?e z coraz wi?kszym wysi?kiem musz? sobie przypomina?, jak pachnia?o powietrze tego dnia, gdy przywioz?am Dumk? po raz pierwszy do domu. Kiedy ogl?damy na komputerze Harry’ego Pottera, mówi?: “mia?am to na kasecie”. I po co ja to mówi??
?adne jedzenie nie smakuje mi, gdy mam go ma?o. Zazwyczaj parz? od razu dwie herbaty. Pij?c jedn?, drug? trzymam w zasi?gu wzroku. Nie ucieszy mnie drzemka, je?li musi by? krótka. Wol? nie k?a?? si? spa? tej nocy, ni? musie? jutro bardzo wcze?nie si? obudzi?. Nie potrafi? czyta? ksi??ek po kilka stron, po kilka minut. Bywa, ?e nie przeczytam nic przez pó? roku, bo nie nadarza si? akurat taki dzie?, który mog?abym w ca?o?ci na to przeznaczy?. Jednym z najsmutniejszych uczu?, jakie znam, jest gdy nie mog? sobie czego? przypomnie?. Czasem my?l?, ?e nigdy nie b?d? mie? dzieci. A czasem, ?e fajnie, gdyby jedno z nich zosta?o weterynarzem.
Chyba ci?gle jeszcze troch? wierz? w to, ?e gdy zamykam oczy, inni ludzie mnie nie widz?.
